Inter Press Service (7 juni 2010)
Voor Noord-Koreanen is voetbal lichtpuntje in duisternis
Het Noord-Koreaanse voetbalteam is vorige week aangekomen in Pretoria. Iedere overwinning van de "gevleugelde paarden" op het WK zal ongetwijfeld worden aangegrepen om de Grote Leider te danken voor zijn kracht en inspiratie, zoals altijd. Maar dat geeft niet, voor de gewone Noord-Koreaan zou een nationaal succes een welkom lichtpuntje zijn in zijn donkere bestaan.
305 x bekeken- Lees ook: De Iraanse ziel is getekend door complexen (VPRO Gids)
"Het ervaren leiderschap van Kim Jong-Il en zijn patriottische toewijding zijn de bron van alle overwinningen, wonderen en onvermoeibare kracht", ronkten de staatsmedia bombastisch, toen het team zich voor het eerst in bijna een halve eeuw voor het toernooi wist te plaatsen. Volgens Coen de Ceuster, een Belgische Koreadeskundige aan de Universiteit van Leiden, heeft de regering de ploeg zelfs uitgezwaaid. "Dat zegt heel wat. Voetbal is zeer belangrijk op dit moment", zegt hij vanuit Zuid-Korea, dat zich ook heeft geplaatst.
Niet dat de Noord-Koreanen er live iets van kunnen zien. Het is zelfs maar de vraag of de Zuid-Koreaanse zender SBS de uitzendrechten zal delen. De relaties tussen beide landen staan door het incident met de onderzeeboot op scherp en de zender mag de noorderburen niets cadeau doen. "Waarschijnlijk zenden ze een paar dagen later illegale beelden uit", aldus De Ceuster.
Groep des doods
De Chollima's, de mythologische gevleugelde paarden waar het team naar is vernoemd, staat een zware strijd te wachten. Ze moeten het opnemen tegen de favorieten Brazilië, Portugal en Ivoorkust - maar door een "Groep des doods" laat een voetballer uit de "As van het Kwaad" zich natuurlijk niet intimideren. De laatste keer - in 1966 - lukte het ook om de kwartfinales te bereiken.
Het geheime wapen Jong Tae-se, een voetballer van Noord-Koreaanse afkomst die een van de topscorers is in de Japanse competitie, heeft al aangekondigd dat hij iedere wedstrijd een doelpunt wil maken. Hij weet dat de ogen van de scouts op hem gericht zijn en hij hoopt nog eens in Engeland te kunnen spelen. Het is alleen al bijzonder dat de wereld zijn beeltenis ziet in connectie met Noord-Korea, in plaats van die van Kim Jong-Il.
De rest van de ploeg bestaat grotendeels uit onbekende spelers uit het militaire voetbalteam. Om ze aan te moedigen heeft de regering duizend Chinezen gecharterd, meldde het Chinese persbureau Xinhua, want eigen fans zullen in Zuid-Afrika schaars zijn.
Er is wel een fanclub opgericht op Facebook, door de Brit Simon Cockerell, die met zijn organisatie Koryo Tours reizen naar Noord-Korea organiseert. "Het zou fantastisch voor de Koreanen zijn als ze eens iets te vieren hebben. Van mij mogen ze tweede worden - na Engeland natuurlijk", aldus Cockerell vanuit Beijing.
Alles is politiek
Cockerell beseft dat alles word gepolitiseerd in dit stalinistische land, ook sport. "Ongetwijfeld zullen de spelers iedere overwinning opdragen aan de kracht en inspiratie van de Grote Leider. Alsof Wayne Rooney na een wedstrijd verklaart dat hij zijn inspiratie haalt uit het manifest van de Labourpartij."
"Maar los van politiek bestaat dit land uit 24 miljoen gewone mensen. Dat zijn de voetballers ook. Het is al geweldig als mensen hen iets kunnen zien doen dat niet politiek is."
Ook De Ceuster gunt de Koreanen een kleine stunt. "Als Belg ben ik natuurlijk voor de underdog. Ze voelen zich geïsoleerd, ook al zijn ze zeer nationalistisch en denken ze dat ze in het 'paradijs' wonen. Een succesje, waar ze trots op kunnen zijn, zou een welkom lichtpuntje zijn in hun harde bestaan. Al moeten we het niet overdrijven. De meeste mensen zijn vooral bezig met overleven en hebben misschien niet eens elektriciteit in de buurt om tv te kijken."
Gerelateerde artikelen
- Docu: Vlucht uit Noord-Korea (VPRO Gids)
- Als mannen huilen (Karavaan der Zotten)
- Ontsnapt aan het heropvoedingskamp (VPRO Gids)
- Verslaafd aan China (De Groene Amsterdammer)
- Nu in de boekhandel: De grote stad, van Jacques Ellul (overig)
Gebruikte Tags: aziƫ, dictatuur, sport