Nooit eerder heb ik zo het contrast gevoeld tussen de werkelijkheid van het scherm en die van de natuur buiten. Het scherm bombardeert me met newsfeeds met erge cijfers en grafieken en foto’s van terminale patiënten op Italiaanse intensive cares. Buiten barst de lente uit zijn voegen, knallen de knoppen uit de tak en ruikt de lucht naar zoete bloesem.

De bomentaxateurs van Cobra Groeninzicht brachten in kaart hoeveel bomen elke woonwijk telt. Want bomen en parken zijn meer dan wat natuur, het zijn noodzakelijke voorzieningen. ‘Groen helpt tegen burn-out en brengt verkoeling.’

De grote stad is voor veel mensen het symbool van bevrijding. De winkels zijn er beter, het leven is spannender en de relatiemarkt is groter. De stad is de plaats van efficiëntie en vooruitgang, en dat willen we over de hele wereld uitrollen, liefst met 5G-internet. Maar als ik uit mijn stadsraam naar buiten kijk, zie ik eenzame mensen sjokken over een plein van steen, waar amper natuur meer is.

De afgelopen twee jaar ben ik betrokken geweest bij een project om een boek te vertalen van Jacques Ellul, de bekende Franse cultuurcriticus waar ik al jaren fan van ben. Samen met uitgeverij Skandalon, vertaalster Marianne van Reenen, en Greetje Witte-Rang, en hulp van een aantal fondsen, is het nu eindelijk uit: De grote stad. Het is een prachtig boek geworden, vanaf deze week te koop in de boekhandel!

Lees hieronder mijn voorwoord.

De Zuid-Afrikaanse auteur en historicus Dan Sleigh is een kenner van de koloniale tijd. Zijn roman 1795 – over de ondergang van de Hollandse Kaapkolonie – is nu ook verkrijgbaar in een Nederlandse vertaling. ‘De leiders hebben de boel verraden.’

Hij was journalist en milieuactivist, maar ontdekte dat de milieubeweging in haar kritiek oppervlakkig was – alsof we met beter beleid en slimme techniek alles konden oplossen. Paul Kingsnorth meent dat er met onze verhouding tot de natuur iets grondig mis is. Daarom kochten hij en zijn vrouw een stukje grond in Ierland, waar ze zelf maaien en oogsten.