Auto’s die zelf ongelukken voorkomen, de weegschaal die commentaar levert op je gewicht: een lawine aan slimme, digitale apparatuur gaat ons helpen betere mensen te worden. Maar willen we dat wel?
Wie heeft de toekomst: de idealistische bioboer of de megastal met melkrobots? In Bunschoten staan ze pal naast elkaar. Op bezoek bij ‘de grootste en de breedste’. ‘We zijn het proeven kwijtgeraakt.’
De lichaamskenmerken van alle mensen op aarde in een bestand? Als het aan de voorhoede van de biometrische revolutie ligt, is het binnenkort werkelijkheid. ‘Technologie is geen obstakel meer.’
Steeds meer economen komen erachter: de economie is geen rationele machine, maar een ecosysteem dat luistert naar de wetten van de biologie. Hierbij een paar crisisrecepten uit de natuur.
Bijna geruisloos voert de Europese Unie twee projecten door om de buitengrenzen technologisch te versterken. De gevolgen zijn ingrijpend. ‘De logica die wordt gevolgd is democratisch gezien heel wankel.’
Dit artikel is overgenomen door Presseurop.
>> meer...
Het Nederlandse leger gaat cyberspace in. Een heus Cybercommando gaat de veiligheid versterken. Maar Nederland wil zelf ook digitaal in de aanval kunnen.
Het Noord-Hollandse dorp Heemskerk vormt een perfecte afspiegeling van de Nederlandse bevolking. Om te weten waarom kiezers bij de verkiezingen massaal het midden in de steek laten, moeten we naar Heemskerkers kijken.
Het idee dat we in staat zijn tot vriendschap met de hele wereld is een romantische, gevaarlijke illusie, zegt René Girard al vijftig jaar. Dat was bij de Grieken al zo. Bij de facebookers van nu is het niet anders.
Na de machtwisselingen in Griekenland en Italië is het officieel: Europa wordt geregeerd door technocraten. Gevaarlijk? Misschien is het wel nooit de bedoeling geweest de burger te laten meebeslissen over Europa. "Het is nog een taboe, maar democratie is slechts een middel."
De belangrijkste factor voor het goed terechtkomen van jongeren is een goede relatie tussen de ouders, blijkt uit veel onderzoek. In mijn eigen wijk, Overvecht, is dat echter een groot probleem. Hoe goed relaties zijn kan ik niet meten, maar het aantal echtscheidingen ligt heel hoog en één op de drie huishoudens (een record in de stad) mist zelfs een ouder. Vooral vaders zijn vaak gevlogen.
Dit is een drama, zou je zeggen. Toch lees ik in alle stukken over onderwijs, integratie, armoede, religie of arbeidskansen eigenlijk nooit dat vaders en moeders voor hun relatie zouden moeten zorgen.
Klopt mijn beeld? Is dit wel of niet een blinde vlek? En waarom is de situatie in Overvecht zoals ze is? Hoort een man hier überhaupt wel eens dat hij beter niet vreemd kan gaan (zoals hij ook leert hoe hij een condoom moet omdoen) of is dat ouderwets?
Ik doe dit onderzoek voor het weekblad De Groene Amsterdammer. Ideeën en observaties zijn van harte welkom, ook over hoe specifieke (sub)culturen hiermee omgaan.
Op dit moment werk ik niet aan één onderzoek, maar doe ik een heleboel verschillende dingen tegelijk. Voedselhandel, boskap, de economie van Overvecht, een 87-jarige filosofe, een dominee in Bagdad, en nog veel meer.
