Mensensmokkelaars zijn zelf vaak jonge vluchtelingen, schrijft Channa van der Horst, die een paar maanden met ze meeleefde in Servië. Hoe meer grenzen Europa bouwt, hoe meer smokkelaars er nodig zijn.
Dit stuk heb ik samen met haar geschreven, op basis van haar dagboekaantekeningen.
Landbouw en natuur kunnen heel goed samen, laten boeren en natuurbeschermers in de Ooijpolder bij Nijmegen zien. De sleutel is een oud geheim: de heg.
Where rich and poor come together, there is the kingdom of God, says Ugandan bishop Zac Niringiye. That’s quite different from pity, charity, or aid.
Na lange tijd staat toch kernenergie weer op de agenda van het kabinet. De voordelen zijn groot, maar de risico’s en de kosten ook, en dat maakt de afweging heel complex. Natuurlijk heeft iedereen liever alleen zon en wind – maar wat als dat niet genoeg is?
Ik schreef dit artikel op verzoek van het wetenschappelijk bureau van GroenLinks, voor hun blad De Helling. Het stuk verscheen in een iets kortere versie, maar omdat het zo'n belangrijk thema is lees je hier het hele verhaal.
>> meer...
De wereld van kaasboer Floor de Jong, actief voor Farmers Defence Force en de SGP, staat mijlenver af van die van de gemiddelde stedeling. Is er in een gesprek van mens tot mens nog gedeelde grond te vinden?
Een hoopgevend verhaal over Iran, dat ik heb opgetekend uit de mond van Shima, een Iraanse vriendin van mij.
Er komt tegenwoordig bijna elke week wel een crisis bij: energiecrisis, stikstofcrisis, klimaatcrisis, asielcrisis, kabinetscrisis, en dan hebben we het nog niet eens over oorlogen en hongersnoden verder weg. We leven in crisistijd. Maar het is een modern fenomeen om de problemen in dit aardse tranendal te zien als crises die je moet oplossen, vertelt geschiedkundige Beatrice de Graaf. Zij schreef dit jaar het essay van de Maand van de Geschiedenis, over crisis en crisisgevoel.
Waterstof, lithium, kobalt, fosfor. In de afgelopen maanden onderzochten Sanne Bloemink en ik verschillende elementen die nodig zijn voor een duurzame toekomst. We stuiten op allerlei inspirerende initiatieven en ontwikkelingen, maar dat neemt niet weg dat één vraag steeds prangender wordt: kunnen we wel blijven willen wat we nu willen? Kunnen we onze luxe en digitale levensstijl, gebaseerd op grenzeloos en goedkoop, wel voortzetten als we de zorg om de aarde écht ernstig nemen?
Wat zijn mensen toch gekke wezens, dat ze de natuur willen temmen, zingen de vogels, in de muzikale landschapsvoorstelling Het verdriet van de Zuiderzee.
Om windmolens en elektrische auto’s te maken kunnen we niet zonder zeldzame aardmetalen uit China. Maar wat als China niet meer wil leveren? Of niet meer kan?
Dit artikel is deel van een reeks van Sanne Bloemink en mij over de elementen die we nodig hebben voor een duurzame toekomst.
Na een jaar keihard werken aan de koop en renovatie van onze woongroep ben ik weer terug in de schrijverij. Ik heb intussen een paar mooie verhalen gemaakt voor de Groene Amsterdammer, die ik ook op deze site zal delen.
De komende maanden zal ik niet veel schrijven. De tijd is aangebroken (eindelijk) om Overhoop te gaan verbouwen. Daarvoor gaan we ook naar andere steden, op zoek naar goed materiaal in slooppanden. Lees meer op www.overhoopoverhoop.nl.
